Hier is weer een nieuwe Small Talk. Weer een nieuw avontuur. Een kort avontuur was het, maar toch wel bijzonder.

Afgelopen week wilde ik iets weggooien in de container die bij ons buiten in de tuin staat. Elk jaar rond deze tijd hebben we kleine kikkers in onze tuin doordat buren verderop een grote vijver hebben, erg leuk, maar daar keek ik niet gek vanop. Wel van iets anders, want oppeens zag ik vanuit mijn ooghoek een duif zitten. Deze duif zat zielig in elkaar gedoken en toen ik wat dichterbij kwam bleef hij of zij gewoon zitten. Ik was verbaasd, want meestal vliegen ze dan wel weg. Toen ik nog iets dichterbij kwam, huppelde de duif een beetje verder door de tuin. Maar hij of zij vloog niet weg. Dat is geen goed teken, wist ik gelijk. Ik kon de duif oppakken en dat deed ik ook. Gelukkig zagen allebebei de pootjes er goed uit en de duif beet ook niet. Ik wilde naar de vleugels kijken, maar dat liet meneer of mevrouw duif niet toe. Wel zag ik dat dit diertje aan elke poot een ring had. Dus het was geen wilde duif, maar van iemand. Voorzichtig zette ik de duif weer op de grond. Hij of zij ging weer zielig in elkaar gedoken zitten. Het zag er een beetje hopeloos uit en ik wilde de duif gaan vangen om hem of haar een nachtje onder te brengen in huis. Zoat ik de volgende dag contact kon opnemen met de dierenambulance. Want helaas waren ze in de avond al niet meer bereikbaar.

Ik wilde de duif weer oppakken, maar met moeite vloog ie naar de buurvrouw. Ik was al blij dat de duif kon vliegen. Daar in de tuin zat ie weer in elkaar gedoken. Ik ging naar de buurvrouw en we probeerden de duif te vangen. Hij of zij vloog terug naar ons toe, maar dit keer op het dak van de schuur. 

Ik bedacht iets slims. De andere buren naast ons hebben een valkparkiet en vast wel wat zaadjes om te eten voor de duif. Ondetussen zat de duif in elkaar gedoken op het dak van onze schuur.

Ik ging naar de andere buren, vertelde het verhaal en kreeg een beetje vogelvoer mee voor de duif. Alles was geregeld. En toen ik terug kwam in onze tuin... Wat denk je? Geen duif meer te bekennen. Ook niet op het dak van het schuurtje, niet bij de buren, niet in het paadje achter ons, ook niet in de struiken. 

Ik heb het voer en een bakje vers water onder een beschutte plek gezet in de tuin. 

De volgende dag heb ik nog eens goed lopen zoeken. Maar geen duif meer te bekennen... Ik denk dat de duif toch net sterk genoeg was om te kunnen vliegen. Gelukkig maar. Ik hoop dat het goed is afgelopen met de duif. Ik weet niet of hij of hij van het vogelvoer gegeten heeft, want er was wel van gegeten. Maar in ieder geval is er iemand blij meegemaakt. Misschien een andere vogel, misschien een muis :-) Jammer dat we dieren niet kunnen uitleggen dat we ze proberen te helpen en dat we ze willen verzorgen. Maar ach, ik heb geprobeerd om mijn best te doen voor deze eigenwijze duif ;-)

Helaas ben ik een beetje inspiratieloos de laatste tijd, waarschijnlijk door de harde lockdown en weinig dingen meemaken. Ik kan natuurlijk wel een hoop producten gaan reviewen, maar daar stond mijn hoofd ook even niet zo naar. Vandaar dus maar weer eens een Small Talk. Dit keer over de lente. Want wat een gekke lente hebben we tot nu toe. Hoewel deze pas een paar dagen geleden is ingegaan. De uitdrukkingen kloppen wel. 'Maart roert zijn staart.' 'April doet wat ie wil.' 

Afgelopen winter hadden we al even lente. In één klap was alle sneeuw en kou verdwenen. Daarna kwamen er een aantal regenachtige dagen voorbij. Daar heb ik een hekel aan als het elke dag veel regent. Het maakt me somber en alles is zo grijs. De plantjes zijn er wel blij mee. Maar geef mij maar sneeuw en een zonnestraaltje erbij.
 
De afgelopen dagen waren echt lente dagen en volgende week hebben we alleen maar weer veel grijze en natte dagen. Al vind ik het wel heerlijk om te slapen als het regent. Het geluid van regendruppels werkt erg ontspannend voor me en het geeft toch ook weer een knus gevoel. Gelukkig staan één van mijn favoriete bloemen momenteel volop in bloei buiten, de narcissen. Dat maakt het wat minder grijs.

Het nadeel met dit wisselvallige weer is dat ik soms echt niet meer weet wat ik aan moet trekken, een warme trui? Een shirtje? Of een vestje over een shirtje? Hoe doen jullie dat? :-) 

In ieder geval wil ik jullie alvast, ondanks de harde maatregelen, heel fijne Paasdagen wensen. Zoek niet teveel chocolade eieren ;-) En hou je vitamines goed op peil met dit wisselvallige weer. 

En dit is alweer het laatste berichtje van 2020. Wat was 2020 me toch een jaar. Ondanks de corona toestanden was er ook zeker goed nieuws het afgelopen jaar. Want na twee jaar vechten met zware chemo behandelingen en allerlei pillen, is de kanker eindelijk weg bij mijn vader. Hij had lymfeklierkanker en verschillende behandelingen gehad die loodzwaar waren. Gelukkig gaat het tot nu toe erg goed, met kleine stapjes vooruit.

Ondanks het rare jaar heb ik ook zeker leuke momenten meegemaakt en veel kunnen lachen met vrienden, want dat blijft toch wel belangrijk. Ik ben mijn structuur een lange tijd kwijtgeraakt, maar daar werk ik nu hard aan om het terug te krijgen en dat lukt best aardig en dat doet me ook goed. 

En het was erg fijn dat na lang wachten, eindelijk in maart Animal Crossing New Horizons uitkwam voor de Nintendo Switch! En dat in corona tijden. Dus veel gamen. Zelf ben ik al een aantal jaar bekend van de games van Animal Crossing.

Ondanks deze rare tijden wil ik jullie allemaal heel fijne feestdagen wensen en het allerbeste voor 2021! Dat we hopelijk weer gauw mogen gaan genieten van terrasjes, concerten en festivals. En dat we ons allemaal een stuk beter zullen voelen. Voor nu, geniet van de kleine dingen om je heen. And stay safe!! :-)