En hier is weer een deel van Maaikies Adventures ;-) Ik kreeg er veel vragen over, dus ik dacht, laat ik er maar iets over schrijven. Aangezien het ook niet niks was natuurlijk. En zo vaak komt het ook niet voor.

Laat ik vanaf het begin beginnen. Ik bleef een dagje thuis van mijn werk, ik voelde me niet heel geweldig. Einde van de middag besloot ik om kort een uiltje te gaan knappen. Na ongeveer een half uur werd ik wakker met jeuk in mijn oor. Tja, dat gebeurt wel eens. Ik dacht dat er misschien wat van mijn haar in zat. Nee, niet dus. Dus ik een beetje voorzichtig aan mijn oor krabben totdat ik wat in mijn oor voelde bewegen en ritselen. Ik had ooit eens een filmpje gezien van een vrouw bij wie er een spin uit haar oor kroop, daar moest ik gelijk aan denken. Ik besloot om een paar minuten lang op mijn linkerzij te gaan liggen, aangezien het beestje in mijn linkeroor zat. Ik hoopte dat het eruit kwam. Maar nee helaas, ik raakte in paniek, ik wist niet wat ik moest doen en vond het doodeng.

Ondertussen was het bijna half 5 in de middag. Ik besloot om snel mijn huisarts te bellen, in paniek. De assistente vroeg me of ik wel zeker wist of het een beestje was. Duh… Het beweegt, het ritselt. Om 5 uur sloot de praktijk, dus ik kon gelijk nog snel komen.

Natuurlijk had ik mijn contactlenzen niet in, die moest ik eerst snel indoen. Maar ik durfde niet in de spiegel te kijken. Ik was zo bang dat er een spinnenpoot uit mijn oor stak. Ook voelde het steeds net of de grond onder mijn voeten wegzakte wanneer ik mijn bezoek hoorde bewegen. Of dat ik door de grond zakte, dat kan ook nog. En daarbij kreeg ik ook steeds een naar gevoel in mijn buik. Ik besloot om een oordopje in te doen, dat scheelde wel wat.

Een vriend van me bracht me naar de dokter, gelukkig woont hij vlakbij en was hij thuis. Moest er niet aandenken om te gaan fietsen met iets in mijn oor.

Ik mocht plaats nemen in een kamer en eerst keek ik de assistente in mijn oor. Er was niks te zien. Ik dacht dat ik paranoïde was geworden. Want ik voelde al een minuut of 10 niks meer. Daarna moest ik wachten op de huisarts zelf. En dat duurde best lang, een kwartier denk ik. Ze zouden wel niet van denken, dacht ik bij mezelf.
​
Na 10 minuten wachten kwam weer het gevoel terug. Weer dat geritsel en een bewegend gevoel van een beestje in mijn oor. Ik raakte weer in paniek. Gelukkig kwam de dokter 5 minuten later samen met twee assistentes. En ja, hij zag wel iets in mijn oor. ‘Je hebt bezoek.’ zei de huisarts. De assistentes wilden het ook gelijk zien. Waarschijnlijk zag de assistente het beestje eerst niet, omdat ie het hoekje om was gekropen. Ik was opgelucht dat ik toch niet paranoïde was geworden.

En hoe het beestje werd verwijderd? Mijn oor werd gespoeld met water en mijn bezoek werd opgevangen in een bakje. De arts vroeg zich voor de grap af of hij een zwemdiploma zou hebben. Mijn antwoord: ‘Ik hoop het niet voor hem of haar.’ En daar was ie dan, een heel piep klein beestje, een vliegje. Geen spin gelukkig. Maar het voelde echt als een groot, eng beest. Alsof een muis aan het ritselen was. Nee, het was gelukkig maar een heel klein vliegje die niet kon zwemmen. Het kleine vliegje zag er volgens de dokter uit als een groot monster met het kijken van een otoscoop.

Na afloop was het ineens heel stil in mijn linkeroor. Af en toe als ik weer jeuk voel in mijn oren, dan denk ik: ‘Oh jeej, niet weer.’ Ik heb maar besloten om voorlopig met oordopjes te gaan slapen. Want ik hou niet echt van onverwachts bezoek :-) 

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten ben ik een zeer groot fan van kawaii. Kawaii betekent schattig en lieflijk in het Japans. Dit zie je vaak ook terug in anime en manga. Ik heb ondertussen al heel wat spulletjes bij elkaar verzameld, vooral via eBay en Nederlandse webshops, zoals MostCutest en LiveLifeHappy. Denk aan pennen, knuffeltjes, snoepjes, sieraden, telefoon hoesjes, gummen, etc. Kortom, alles wat schattig is. In Japan is het niet gek als je als volwassene van schattige dingetjes houdt. Waarom altijd maar zo saai. Kawaii maakt je vrolijk :-)

Vooral in Nederland zijn kawaii items vaak wat prijziger en er is moeilijker aan te komen. Toch kon ik de kawaiibox al een lange tijd. Dit is een maandelijkse box vol met spulletjes dat uit Japan komt. Je betaalt er ongeveer 18 euro voor, inclusief verzending. Deze kawaiiboxen zijn afkomstig van de Japanse kawaii webshop Blippo. Afgelopen januari besloot ik om eindelijk eens een box te bestellen. Ik was heel erg benieuwd nadat ik heel wat foto’s, filmpjes en reviews heb gezien op het internet hiervan.

Begin februari kreeg ik eindelijk mijn box binnen. Het duurde ongeveer twee weken voordat ik hem kreeg na het versturen, best snel. Sowieso heb ik goede ervaringen met post vanuit Japan. De verzending gaat best snel en het wordt goed en netjes verzonden.

Ik ben erg blij met de box. Hij is goed gevuld en dat voor niet eens zoveel geld. Er zitten in deze box tien items. De box ziet er vrolijk uit van binnen. De buitenkant alleen al is super schattig. Onderaan deze post kun je de foto’s terug vinden van deze box en de inhoud hiervan.

Je kunt de box los bestellen of in een abonnementsvorm. Bijvoorbeeld voor 6 maanden of voor een heel jaar. Als je het abonnement voor een heel jaar afsluit dan krijg je één box gratis. Ook handig dat je met Paypal kunt betalen, dus geen gedoe met een creditcard. Zelf heb ik nog geen abonnement, maar dat wil ik wel graag gaan doen over een tijdje als het me blijft bevallen. Nadeel is dat je het bedrag dan wel in één keer moet betalen. Wat verder een voordeel is van een abonnement afsluiten, is dat je er een beetje korting op krijgt. Hoe langer het abonnement, hoe meer korting.

Mocht je nou niks hebben met deze kawaii spullen, ze hebben ook maandelijks een Japanese Candy box vanuit Blippo. Voor meer info over de boxen kun je hier en hier kijken :-)

Het is bijna Valentijnsdag en dat zie je overal. Winkels doen er volop aan mee. Voor mij betekent Valentijnsdag niet meer dan alle andere dagen van het jaar. Zelf vind ik het wat commercieel en geldklopperij. Waarom alleen je liefde tonen met Valentijnsdag? Dit doe ik zelf ook met alle andere dagen van het jaar. En het is veel leuker om spontaan iets leuks te krijgen of te geven.

Een tijdje terug heb ik hem spontaan een cadeau gegeven. Ik had een app op mijn telefoon staan, Mosaic Photo Books by Mixbook. Hiermee kun je 20 foto’s toevoegen vanaf je telefoon, hier wordt dan een mozaïek van gemaakt voor de cover van het album. In het hardcover boek vind je dan de 20 foto’s terug. Erg leuk en origineel als je het mij vraagt. Tegenwoordig verdwijnen alle digitale foto’s op de computer of op externe schijven. Het is leuk om ze ouderwets in je handen te kunnen hebben.

Snel, leuk en makkelijk om te maken. ‘Create a stunning photo book from your phone in a snap.’

Je voegt dus 20 foto’s toe vanaf je telefoon en dan wordt er vanzelf een mozaïek gemaakt. Vind je de mozaïek niet zo leuk, dan kun je een aantal keer schuiven, tot je er tevreden mee bent. Ik raad je aan om vierkante foto’s te gebruiken, zodat de pagina’s mooi gevuld zijn. Ook raad ik je aan om foto’s van goede kwaliteit te gebruiken. Wil je meer weten? Ze hebben ook een website.

Het boek kost ongeveer 25 euro en deze heb je binnen een week al binnen via brievenbuspost. Het zit verpakt in een kartonnen verpakking. Hier heb je ook geen cadeau papier voor nodig, super handig. De afdrukken in het album zijn erg goed van kwaliteit, net als het papier. Joost was erg blij met dit originele cadeau. Je kunt er iedereen blij mee maken, je geliefde, je ouders, vrienden, etc.

Een paar nadelen zijn er wel. De app is alleen beschikbaar voor Apple. Voorheen kon dit ook via Android, maar dit is al een tijdje niet meer. Ook kun je alleen maar betalen met creditcard. Tip: Kun je geen creditcard aanschaffen, neem dan een prepaid creditcard :-)