De volgende ochtend werd ik wekker met ontzettend heftige pijn! Zoveel pijn had ik nog niet eerder gehad. Ik heb wel eens flinke pijn gehad, zoals een zware keelontsteking, maar deze pijn, ik wist niet dat het bestond. Ik gun het echt niemand, maar dan ook echt helemaal niemand. Pijnstillers deden niks, ook geen zwaardere van de huisarts. Steeds voelde ik de zenuwpijn door mijn been lopen zonder dat het stopte. Ik dacht, morgen gaat het vast weer beter.
De volgende dag, geen verbetering. Het was weekend en krampeerde van de pijn. Ik kon staan, niet zitten, maximaal 2 minuten douchen, alleen maar stil liggen, verder niks. Het was zo erg dat ik belandde bij de huisartsen post. Andere zware pijnstillers meegekregen die misschien 20 procent hun werk deden. En verder alleen maar stil liggen. Zelfs omdraaien deed zeer. Ik voelde nog steeds de hele zenuw tintelen van mijn onderrug tot in mijn voet. Van mijn eigen huisarts moest ik blijven bewegen, ik wilde heel graag, maar het ging bijna niet. Als ik stond, voelde ik mijn linkerbeen bijna niet meer en gilde ik het bijna uit van de pijn. Het liefste wilde ik mijn zenuw laten doorsnijden. Mijn vriend Joost gaf me een warmtedeken, iets wat heerlijk aanvoelde.
Na anderhalve week gebeurde er een wonder, mijn bedrust had dus wel degelijk effect. Ik had minder pijn en kon weer langer staan :-) Jippie!!! En toen ging het snel wat beter. Misschien ook omdat het wat warmer weer werd. Eindelijk kon ik weer het huis uit, ik was dat stil liggen helemaal zat. Ik ben zo blij dat het nu weer helemaal goed gaat. Tijdens die periode van pijn was ik zo bang dat het nooit meer over zou gaan. Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest.
Nogmaals, ik gun dit helemaal niemand. Als je een beetje pijn voelt in je rug, doe voorzichtig voordat het erger wordt! Luisteren naar je lichaam is heel belangrijk.
Voortaan kijk ik maar goed uit tijdens mijn maandelijkse periode ;-)